گوهر کمال

با سلام به یاران وبلاگی خودم

می دانم که از مدت آپ کردنم خیلی گذشته ولی به این واقفم که دوستان گلم عذر مرا می پذیرند و همیشه پذیرای من در میان خودشان می باشند (البته اینو فقط خودم می گم)

همانطور  که در  پست  قبلی ام  گفته بودم  سی ام  اردیبهشت ماه  تولدم بود  و  دوستان  عزیزم     خصوصا  دوستان  وبلاگی ام مرا شرمنده کردند امیدوارم که شایسته ی این همه مهر و محبت شما عزیزان خصوصا اطهر عزیز که واقعا مرا سورپرایز کرد و تشکر ویژه از آقا عبدی گل که همیشه به خواهر کوچکش لطف دارند.

در این روز وحید بدون این که من خبر داشته باشم مهمانی کوچکی ترتیب داده بود و  خانواده  و چند  تن از دوستانم را نیز دعوت نموده بود که اطهر یکی از این مدعوین بود که ما را قابل ندونستند (البته اطهر در آن روز نوبت دندان پزشکی داشت) به هر صورت جای تک تک شما عزیزان خالی بود و جشن خوبی بود و من انتظار نداشتم که وحید کارهای من را تکرار کند چون من نیز برای  تولد او  این  کار را می کنم  و  جا دارد در اینجا از وی تشکر کنم‌(البته قبلا تشکر کردم).

                           ----------------------------------------------------------------

در اوایل هفته ی آینده قرار است که همراه با نویسندگان و خبرنگاران شهرمون بازدیدی داشته باشیم از نیروگاه اتمی بوشهر . می خوایم بریم ببینیم این انرژی  هسته ای که این همه  دم از آن  می زنند چیست و چه کاربردی دارد در پست بعدی براتون شرحی  از بازدیدمون را بیان می کنم.

--------------------------------------------------------------------

به  آغاز  بازی های جام جهانی  داریم  نزدیک  می شیم  و  همه  جا صحبت از  این  رویداد  ورزشی عظیم می باشد در این خصوص وحید اقدام به راه اندازی یک وبلاگ به نام جام جهانی که در روز چند بار آ پ می شود و در خصوص خبرهای دست  اول جام جهانی است  که  خبرهای تیم ملی ایران  در اولویت این وبلاگ می باشند بازدید از این وبلاگ را به شما عزیزان توصیه می کنم.

http://worldcup---2006.blogfa.com/

--------------------------------------------------------------------

در پایان این شعر زیبا را که متاسفانه نام شاعرش را به خاطر ندارم  و حدود ۶ سال پیش در دفترچه خاطراتم نوشته بودم به شما عزیزانم تقدیم می کنم باشد که همگی ما اینگونه باشیم.

گوهر خود را هویدا کن، کمال این است و بس
خویش را در خویش پیدا کن، کمال این است و بس
چند می‌گویی سخن از درد و عیب دیگران
خویش را اول مداوا کن، کمال این است و بس
پند من بشنو بجز با نفس شوم بد سرشت
با همه عالم مدارا کن، کمال این است و بس
چون بدست خویشتن بستی تو پای خویشتن
هم به دست خویشتن باز کن، کمال این است و بس