*تقدیم به ندایی که اسطوره شد*

بخواب ای خواهر نازم ندایم  

                        که روح پاک تو گردد صدایم 

ندا دادی تو ما را با صداقت 

                       قسم بر آن نگاه بی گناهت 

که رایت را بگیریم از سیاهی 

                        که همره ما نگردیم با تباهی 

که همواره به ظالم کا بتازیم 

                        که دائم جاودان راهت بسازیم 

بخواب ای خواهرم آرام آرام 

                        بخواب ای نو شکفته  ای دلارام 

شهید راه پاکی ها تو بودی 

                         مبارز با تباهی ها تو بودی 

که هرگز نبودی خاک و خاشاک 

                        چرا افتاده ای اینگونه در خاک 

ندایم ای ندای سرزمینم 

                        صدای جاودان این زمینم 

صدای تو شود داد دلیران 

                       ندای تو شود فریاد ایران 

پی نوشت: 

*  این شعر زیبا و پرمعنا را یکی از دوستان برام ایمیل کرد که از اینجا ازش تشکرمی کنم. 

* متاسفانه سراینده این شعر نامعلوم می باشد.